Home > Oezbekistan > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 38
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
De oude stad van Khiva wordt omsloten door een 10 meter hoge lemen stadsmuur. Als ik door de west poort loop, staan de souvenirverkopers al klaar om van alles aan mij te slijten. Helaas voor hen ben ik geen koper. Ik ga naar het 12e-eeuwse paleis Kukhna Ark. Ik blijk een overall-ticket nodig te hebben om binnen te komen. Dit ticket geldt voor alle gebouwen in Khiva. Het is vreemd dat men bij de dollarprijs voor het ticket de officiële koers hanteert. Dan is 1 dollar maar 3000 som waard, terwijl ik op de black market 6000 som voor 1 dollar kan krijgen. Twee keer zoveel dus. Het is aantrekkelijker om de toegangskaart in som te betalen. Dit is overal zo waar de officiële koers gehanteerd wordt.
Ik begrijp alleen niet dat het verschil zo groot kan zijn tussen de officiële koers en de straat-koers? In de ark bekijk ik de moskee, de troonruimte en beklim ik de wachttoren. Vanaf de toren heb ik uitzicht op de indrukwekkende lemen stadsmuur en de moskeeën en madrassa's van Khiva. Ik wandel door de stad en bekijk de verschillende gebouwen. Het lijkt wel of de tijd in Khiva stil gestaan heeft. Khiva was een van de belangrijkste steden langs de zijderoute. Mijn aandacht gaat vooral uit naar de gebouwen zelf en niet zozeer de uitgestalde collectie binnen. De Juma moskee dateert al uit de 10de eeuw. De moskee heeft 212 houten pilaren die het dak dragen. Door een lage opening kom ik bij een wenteltrap, die de 47 meter hoge Juma minaret in gaat. De trap is donker en de treden zijn hoog. Vanaf de top van de minaret heb ik zicht op oud Khiva. Prachtig! Ik dwaal verder door Khiva. Moskee hier, oude koranschool daar. Bij de oost-poort loop ik de oude bazaar in. Vroeger was dit de handelsplek voor Khiva. Sinds de opening van een nieuwe bazaar net buiten de poort, zitten hier nu alleen souvenirverkopers.
In de nieuwe bazaar en op de straten er omheen worden allerlei goederen verkocht voor het dagelijkse leven. Niets lijkt hier toeristisch. Ik wandel terug langs het - gesloten - paleis en het naast gelegen Pakhlavan Mahmoud mausoleum. Onder de blauwe-groene dome ligt een prachtig met mozaïeken versierde ruimte. Ik doe mijn schoenen uit en ga naar binnen. In de zijkamer ligt de tombe van Pakhlavan Mahmoud, een nationale dichter en held. Ik twijfel of ik naar binnen kan gaan. Een vrouw ziet mijn twijfel en gebaart mij dat ik achter haar aan naar binnen moet gaan. Verschillende mensen bidden op hun knieën bij de tombe. Aangrijpend! Terug bij mijn guesthouse ontmoet ik Hans en Anja op het terras. Zij zijn op reis met hun eigen camper. Hiervoor hebben zij jarenlang met een zeiljacht over zee gereisd. Vanaf hier willen zij ongeveer dezelfde route volgen als wij over de Pamirs. Daarna trekken zij China in. 's Avonds eten we gezamenlijk in Khiva. Het is leuk om elkaars ervaringen uit te wisselen.