Reisavonturen Jamaica

Home > Jamaica > Het Reggae eiland Jamaica > Reisverslag dag 6

Reisverslag Het Reggae eiland Jamaica

3 maart 2017 -18 maart 2017 (16 dagen)


Jamaica > De bus stopt er mee

Dag 6 - Woensdag 8 maart 2017

De waterdruk in het hotel is niet optimaal. De waterstraal in de douche hapert. Afwisselend is er een straal en dan weer niet. Het is wat behelpen, maar het lukt mij om mijn haar te wassen en mij te scheren. Ik steek vandaag het eiland over naar de noordkust. Hiervoor doorkruis ik opnieuw de Blue Mountains. Dit keer via de doorgaande weg net links van de Blue Mountains. Ik verlaat het schiereiland waar Port Royal op gelegen is.

Jamaica - De doorgaande weg door de hoofdstad

Ik rijd voor de laatste keer door Kingston. Ik begin sommige kruispunten in de stad al te herkennen. Buiten het centrum gaat de weg gestaag omhoog. Bocht na bocht draait Kelly de bus de bergen in. Het uitzicht is prachtig. Ik geniet van het landschap dat buiten aan mij voorbij trekt. De kleurrijke huisjes, de vrolijke mensen en natuurlijk de groene begroeiing. Het valt mij op dat de kleurrijke huizen over het algemeen prima onderhouden zijn. Dit geldt natuurlijk voor de mensen die dit kunnen betalen, want het verschil tussen arm en rijk is immens. Bij ieder huis staat een betonnen meterpaal. Bovenin is de paal verbonden met de elektriciteitskabels boven de weg. Onderin aan de straat hangt de meter. Zo heb ik dit nog niet eerder gezien in andere landen. Ook het vrachtverkeer moet over deze weg, al zie ik hier niet de hele grote trucks, die ik aan de westkant van het eiland zag. Alle vrachtwagens op het eiland zien er opvallend goed uit. Nergens zie ik oude of vervallen vrachtautootjes op de weg. Net over de bergpas ligt de Castleton Botanic Garden. Deze botanische tuin is de oudste op het eiland. Ooit lag hier een suikerplantage. De eigenaar heeft bijzondere palmen aangeplant. Later heeft hij het land geschonken aan de Jamaicaanse overheid om er een publiekelijk park van te maken. Patricia leidt mij rond en legt mij uit wat de verschillende bloemen en planten zijn. Er is de nodige stormschade. Afgebroken palmtakken liggen op het pad. Het heeft aan deze kant van het eiland twee dagen geleden flink gespookt. Als ik weer verder rijd, kom ik al snel weer bij de kust.

Jamaica - De Casteton Botanic Garden

De noordelijke kust dit keer. Hier is in de 16de eeuw flink gevochten tussen de Spaanse kolonisten en de Engelse veroveraars. De Engelsen wonnen de strijd, waarna het eiland van een Spaanse naar een Britse kolonie over ging. Veel slaven vluchten de bergen in. Hier stichtten zij de Morrons nederzettingen. Ik bezoek het dorpje Charles Town. Kim heet mij direct welkom als ik de bus uit stap. Ze leidt mij naar een binnenplaats. Hier wordt een maaltijd met lokale groente geserveerd in een kalebas schaal. Ook wordt de drank in een mok van kalebassen geschonken. Kim leidt mij rond door het bijbehorende museum. Ze vertelt over het slavenverleden en de invloed die dat gehad heeft op het leven. Haar dochtertje vult sommige stukken trots aan. De rondleiding wordt afgerond met traditionele Morron muziek. De kinderen uit het dorp dansen enthousiast mee op de muziek. De één wil niet onder doen voor de ander. Mijn dansbewegingen komen in vergelijking met hen maar stijfjes over. Ik volg de kustlijn verder naar Port Antonio en de Blue Lagoon. Net als ik langs het prachtige heldere blauwe zeewater rijd, hapert de bus. De power valt weg. Kelly zet de bus aan de kant. Waarschijnlijk is het dieselfilter verstopt geraakt. Ik kan niet meer verder. Een andere bus, van een andere maatschappij, stopt direct om te helpen. Ook de politie stopt. Toevallig passeert een busje van Caribic. Mijn organisatie. Met een beetje passen en meten nemen we met z'n allen plaats in dat busje en rijden we naar het hotel in Port Antonio. Het uitstapje naar de Blue Lagoon verschuift naar morgen.

Jamaica - De museum rondleiding bij de Morren stam wordt afgesloten met muziek en dans

We zitten te krap op elkaar om verder door te rijden. Er is een andere bus uit Montego Bay onderweg voor morgen. Het hotel ligt zo'n vijftien minuutjes rijden buiten Port Antonio. Het is lastig om naar het stadje te gaan. Er zit niets anders op dan in het hotel wat te drinken. Tegen half zes wordt de bagage gebracht. De bagage is overgeladen in een kleiner busje. 's Avonds eet ik ook in het Bayview Eco Resort. Bij het bestellen wacht een verrassing. De serveerster zegt dat een andere groep gereserveerd heeft en voor gaat. Het duurt zeker langer dan een uur. Er zit niets anders op dan te wachten. Er is geen ander alternatief. Na anderhalf uur wachten blijkt dat de andere groep pas een uur na mij komt eten en ze pas aan mijn gerecht gaan beginnen als hun maaltijden uitgeserveerd zijn. Een deel van de reisgenoten annuleert de maaltijd. Ik wacht af. Uiteindelijk komt mijn kip curry met patat na bijna drieënhalf uur wachten. Iets om melig van te worden. De arme serveerster krijgt alle kritiek over haar heen, maar het restaurant is gewoon niet in staat om het aantal hotel gasten te bedienen. Waarschijnlijk verblijven hier nooit veel mensen. Als ik om elf uur mijn bed in kruip kan ik niet zeggen dat ik heel enthousiast ben van het onderkomen hier. Helaas want het ziet er wel leuk uit.



YS FallsZwemmen bij de YS watervallen
Negril riverVissersboten liggen in de monding van Negril river
Fort CharlesHet Fort Charles op het schiereiland bij Port Royal
Dolphin SwimEen unieke ervaring om met de dolfijnen te zwemmen