Kroatië > De Plitvice meren en Una N.P.

Als ik wakker word, regent het licht. Dit betekent dat we de tent niet droog in kunnen pakken. Alle twee zijn we al voor de wekker wakker. Om zeven uur staan we op. Met het proviand dat we bij ons hebben, creëren we een ontbijt. Beschuit met chocoladepasta. Bij de camping kunnen we pas vanaf half negen broodjes kopen. Dan willen we al op pad zijn. Om acht uur klappen we de tent weer in en checken uit bij de receptie. We rijden langs het Bohinj meer terug richting Bled. Hier volgen we de snelweg richting de Sloveense hoofdstad Ljubljana. Ondanks de maandagochtend is het niet overdreven druk op de weg. Daarna zetten we koers naar Zagreb. Voordat we de grens over gaan met Kroatië, willen we nog euro’s pinnen. We toetsen een geldautomaat in op de navigatie. Aangekomen op de locatie zien we alleen een postkantoor. De rest van de omgeving ziet er verlaten uit. Navraag binnen leert dat er vroeger wel een automaat geweest is. Het meisje wil ons wel helpen om aan contant geld te komen. Als we bij haar pinnen, krijgen we het geld van haar. Dit lost het probleem weer op. In de nabijheid tanken we ook de wagen vol. We hebben er geen erg in dat we diesel voor vrachtwagens tanken. Binnen enkele seconden zit de tank vol. Er gutst zelfs diesel uit de tank. Enkele kilometers verder ligt de grens met Kroatië. Er is geen wachtrij en redelijk snel passeren we de grens. Direct na de grens passeren we een tolpoortje.

Kroatië - Via loopbruggen kun je de Plitvice meren oversteken

Kroatië kent geen vignet, maar heft tol. Uiteindelijk komt dit op hetzelfde neer. We rijden verder naar Zagreb. Bij Zagreb vervolgen we de route naar Karlovac. Omdat de reis vandaag vlotjes verloopt en we praktisch langs de Kroatische Plitvice meren rijden, besluiten we deze ook aan te doen. Wanneer we het parkeerterrein opdraaien, blijken we zeker niet de enige te zijn. Snel bestellen we bij de ingang een broodje en wandelen het natuurpark in. Het Nationaal park Plitvicemeren omvat een mix aan meren en watervallen. Van bovenaf hebben we zicht op de reeks stroomversnellingen. Via een wandelpad dalen we af tot vlak aan het water. Een houten loopbrug biedt de mogelijkheid om naar de overzijde te lopen. Vanaf deze brug hebben we zicht op het prachtige heldere blauwe water. Wat een prachtige omgeving. Via een steile trap door een grot lopen we weer terug naar de ingang. Dit was een mooie aanvulling op ons programma voor vandaag. De Plitvice meren liggen tegen de grens met Bosnië en Herzegovina aan. Het is nog maar enkele kilometers tot aan de grens. Ook hier geen file. We rijden Bosnië in. Het eerste stadje over de grens is Biha?. Hier gaan we op zoek naar een bank om Bosnisch geld te bemachtigen. Na enkele keren vragen vinden we een geldautomaat. Nu is het zaak om het Una National Park te vinden. Een voorbijgangster legt uit dat we over de brug rechtsaf moeten. Dan komen we het vanzelf tegen. Langs de weg zien we geen borden of aanwijzingen. Zou het goed gaan? Wanneer we bijna bij de ingang zijn, zien we een bordje staan. Snel slaan we af. Het toegangshuisje met de kassa is verlaten. Het hek staat open. We besluiten het park gewoon in te rijden zonder ticket. We rijden een onverhard pad op. Het kan zeker geen kwaad dat we dit pad met een 4x4 Landrover rijden.

Kroatië - De Štrbacki buk waterval in het Una National Park

Veertien kilometer rijden we stapvoets over de hobbelige weg. In geen velden of wegen is iemand te zien. Wanneer we bij de Una rivier aankomen verandert dit. Links passeren we een terrasje en rechts een parkeerterrein waar enkele auto's staan. Ook zijn mannen bezig met onderhoud aan het terrein. Via een houten wandelpad komen we bij de Štrba?ki buk waterval. Het water van de Una rivier stort zich met flink geraas naar beneden. Door het heldere water een prachtig schouwspel. Heel veel tijd om hier van te genieten hebben we niet. De tocht door het bos heeft meer tijd gekost dan gedacht. Het is inmiddels over vijven en het is nog zeker zeventig kilometer rijden naar het volgende onderkomen. Snel verlaten we het Una National Park via de andere zijde en zetten koers naar Dvrar. Een groot bord langs de kant van de weg verwijst al naar de Etno Selo Dodig campsite. We draaien een onverhard pad in. Enthousiast hangt aan de bomen een bord met een snelheidslimiet van 130 km/pu. De eigenaar komt ons al tegemoet. Jullie moeten uit Nederland zijn? We blijken de enige gasten te zijn vandaag die blijven overnachten. Snel stelt hij zijn zoon, Stridos, voor. Hij spreekt Engels, zegt hij. De jongen geeft ons de optie om zonder meerkosten in het appartement te overnachten.

Kroatië - Het appartement op de campsite in Dvrar

Het appartement is een houten onderkomen met drie bedden én met elektriciteit. Het blijkt dat ons oorspronkelijke onderkomen zonder stroom was. Dit hadden we bij de boeking niet meegekregen. Deze upgrade lijkt ons prima. Voor ons huisje drinken we een biertje. Even later wordt hier ook het avondeten geserveerd. Traditionele goulash en een lamsschotel. De andere gasten in het restaurant vertrekken langzamerhand. Tegen half tien verlaat ook de eigenaar het terrein. Wij blijven alleen achter in ons onderkomen. Morgenochtend om negen uur zijn zij weer aanwezig voor het ontbijt. In de wijde omtrek is er niemand aanwezig. Een beetje vreemd voelt het wel als we even voor half elf het licht uit doen.