Spanje > Lopend terug naar het hotel

Spanje - Centre Pompidou

Vroeg aan het ontbijt, want vandaag staat Parijs op het programma. Na het ontbijt nemen we de metro richting het centrum. Bij Bastille stappen we uit en lopen richting Centre George Pompidou. Bij het Place George Pompidou bij het museum nemen we plaats op een terrasje voor een kop koffie. In het Centre Pompidou willen we naar boven met de roltrappen. Dit blijkt alleen mogelijk in combinatie met een museumbezoek. Nou dan maar niet. Via Centre Pompidou lopen we door richting de Notre Dame. Bij het place de la Concorde pauzeren we even plaats in een park. Fred probeert hier zijn zeilkunsten uit op een kleine zeilboot in de Tuilerieen vijver. Via de grote naald op het Place de la Concorde lopen we richting de Champs-Elysées. We rijden een stukje met de metro om niet de hele Champs-Elysées af te hoeven lopen. In de nabijheid van de Arc de Triomp bestellen we een broodje in een restaurant. Er ontstaat bijna ruzie tussen de voor- en tegenstanders van een Mac Donald-bezoek. Het alternatief bevalt ook goed. Via de diamantenwijk wandelen we richting de Seine. Onderweg bekijken we nog enkele etalages van dure kledingzaken. Bij de Seine hebben we al zicht op de Eiffeltoren. Het volgende doel. Bij de Seine splitst de groep zich. Eén deel gaat liever met de metro naar de Eiffeltoren, ik ga met de rest van de groep lopend. We ontmoeten elkaar weer precies onder de Eiffeltoren. Lopend blijkt het snelst. De rij om de Eiffeltoren te bezichtigen is enorm. Opnieuw splitsen we ons op. Marco en Fred hebben geen zin in de wachttij en besluiten niet mee te gaan. Zij gaan alvast op zoek naar het café le Port d'Amsterdam. Een café beheert door Nederlanders en aangeraden door de collega van Fred. Mirjam blijft beneden wachten. Zij heeft hoogtevrees. Ik sluit met de overige groepsgenoten aan in de rij voor de bezichtiging. Na een half uurtje kunnen we met de lift naar de tweede verdieping van de Eiffeltoren. Hiervandaan heb ik al een mooi uitzicht over Parijs. Hier sluit ik weer aan in een tweede rij voor de lift naar de top. Na enige tijd bereik ik ook hier de lift en kom ik op 300 meter hoogte uit.

Spanje - De Champs-Elysées

Parijs lijkt dan heel erg klein. Langzaam begint de schemer al in te treden. Dit geeft een mooi effect. Terug op het tweede plateau wordt de verlichting ontstoken. De Eiffeltoren is 's avonds mooi verlicht. We besluiten via de trappen naar beneden te lopen naar de eerste verdieping. Via de trappen in de pijlers hebben we mooi zicht op de constructie. Wel word ik af en toe verblind door de felle lampen. Op het eerste plateau gaan we op zoek naar een trap naar beneden. Dit lukte niet. Net op het moment dat we het op wilde geven, blijkt bij de vierde en laatste pijler toch een trap open te zijn naar beneden. Terug beneden is het inmiddels volledig donker geworden. Mirjam heeftd al die tijd op ons gewacht. Via het park lopen we door het park nar een plek waar we licht zien en geluid horen. Dit blijkt een optreden te zijn. We hebben afgesproken in café le Port d'Amsterdam. We gaan op zoek naar een metrohalte. Een behulpzame zwerver wijst ons richting de Seine, maar hier treffen we de metro niet aan. Achteraf blijkt dit niet de juiste richting te zijn, al kom je altijd wel een halte tegen als je maar door loopt. We lopen terug en nemen de metro en reden richting Café le Port d'Amterdam. Fred en Marco zitten al aan de borrel en hebben kennis gemaakt met de eigenaren. Wij sluiten ons aan. In het café eten we ook, waarna de borrel weer voortgezet wordt. Naarmate de avond vordert wordt het steeds drukker in het café. De tafels gaan aan de kant, de banken worden afgedekt en de zaak stroomt vol. Zeker als een internationaal gezelschap op kroegentocht binnen komt. Tot een uur of twee feesten we in het café. Mirjam en Raymond zijn eerder teruggekeerd naar het hotel. Dit was een slimme zet, want na twee uur rijden er geen metro's meer. Als we bij de taxihalte arriveren, staat er een hele lange rij. Alle taxi's zijn bezet. We besluiten richting de Seine te lopen om daar een taxi aan te houden. Ook hier zijn geen vrije taxi's beschikbaar. Op iedere hoek staat we iemand die op zoek is naar een taxi. Dit schiet niet op. We volgen de route langs de Seine in de richting van ons hotel. Onderweg kunnen we een taxi aanhouden die terugkeert van een rit. Helaas blijkt ons plan al snel niet meer op te gaan als de rijbaan gescheiden wordt door een vangrail. Taxi's kunnen niet meer stoppen. We hebben geen idee wat de afstand is naar ons hotel.

Spanje - De eiffeltoren bij nacht

Het moet in ieder geval binnen de ring zitten. Na een uurtje stappen verlaten we de eenvoudige kaart van het centrum van Parijs. We blijven de rivier maar volgen. Eén ding weten we zeker: we moesen het hotel vanzelf tegen komen alleen weten we niet wanneer. Rond vier uur stopt een taxi. Hij kan ons ook alle zes in één keer meenemen. Als wij aan geven waar wij naar toe willen, wuift de chauffeur. Hij stapt in zijn taxi en rijdt weg... Vertwijfelend laat hij ons achter. Er zit niet anders op dan stug door te wandelen. Het blijkt dat we in de buurt waren. Rond kwart over vier komt het hotel in zicht. Precies om half vijf ben ik weer op de kamer en kan ik mijn bedje in voor een korte nacht.