Nederland > Schoonloo – Sleen – Dalerveen

Zondag 1ste Paasdag. Door het raam van ons eigen onderkomen zien we de regen naar beneden komen. Tijdens het paasontbijtje lijkt het wat droger te worden, maar eenmaal bepakt met rugzak miezert het er weer op los. Met de regenkap over de rugzakken en de poncho aan verlaten we Schoonloo. Aangezien vandaag de langste dag op het programma staat met ruim 35 kilometer zijn we al voor half negen op stap. De route gaat al bijna direct bij het verlaten van Schoonloo de bossen in. De laaghangende bewolking en mist geeft een sprookjesachtig beeld van de bomen. We hebben besloten de eerste acht kilometer zonder rustpauze door te lopen om alvast de kop er af gelopen te hebben. Het richtpunt is een koffiepunt op de kaart bij een minicamping. Helaas bleek de camping nog niet open te zijn. Op het terug van de camping onder de overkapping hebben we onze eigen koffie klaar gemaakt en een mueslireep genomen.

Nederland - Schoonloo

Ondertussen was het droger geworden en de poncho kon uit. Af en toe viel er nog een spetter uit de bomen, maar daar werden we niet zo nat van. Vanaf de camping liepen we een lang fietspad door de bossen op. Bij Schoonoord passeerde we de brug over het kanaal waarna het fietspad nog enige kilometers doorliep. Langs de route hingen vogelhuisjes. Elk vogelhuisje had een nummer en de nummering liep af. Het was een leuke afleiding alle kastjes te vinden op de bomen. Tegen twaalven liepen we langs het Hunebed de Papeloze Kerk. Dit Hunebed lag 800 meter van de route en we besloten hier niet naar toe te lopen. Op weg naar Noord-Sleen was op internet een routewijziging aangegeven. De doorgang over de doorgaande weg was niet meer mogelijk. De omleiding bleek echter wel een anderhalve kilometer langer te zijn. Dit terwijl we vandaag toch al de langste route hadden. Bij het monument ter nagedachtenis aan de omgekomen vliegers in de oorlog, namen we plaats op een bankje en namen ons broodje en soep. Daarna liepen we verder via de omleiding en volgde op het oorspronkelijke pad de route verder richting Sleen. Onderweg liepen we langs een enorme stapel hout. Navraag bij een boer bleek het voor het Paasvuur bestemd te zijn. In sommige dorpen is het vuur op eerste paasdag en soms op tweede. De weg naar Sleen was open en er stond een behoorlijke tegenwind. Rond half drie liepen we op de brink van Sleen en bestelde in het plaatselijke café wat te drinken. We waren wel aan een pauze toe. Vanuit Sleen was het nog 14 kilometer lopen. Gelukkig was de zon inmiddels flink doorgebroken en wandelden we langs het Emmerzand in zuidelijke richting. Bij het eerste kanaal liep de route over de grasdijk. Door de vele regenval was deze dijk behoorlijk modderig geworden. Daar merkten we dat wij ook vermoeid werden, want dit stukje liep niet al te makkelijk. Bij Holsloot passeerde we het kaneel en liepen richting de brug. Het truckerscafé was op eerste Paasdag gesloten. Gelukkig stond er wel een bankje waar we uit de wind even konden rusten. We maakten ons op voor de laatste kilometers. Het zou nog spannend worden of we voor zes uur bij het gastadres aan zouden komen. Onderweg passeerde we het leuke pittoreske plaatsje Den Hool.

Nederland - Routeaanduiding

Hier staan nog echt de oude boerderijen rond de brink. Even later liepen we Dalerveen binnen. Dalerveen was weliswaar de overnachtingplaats, maar ons gastgezin lag nog een flink stuk voorbij Dalerveen. Vlak voor zes uur stonden we aan het begin van de Stroetendijk. Als huisnummer 3 aan het begin had gelegen van de dijk waren we nog op tijd geweest, maar het bleek het meest vergelegen huis op de Stroetendijk te zijn. Na anderhalve kilometer lopen kwamen we bij Renate en Henny en hun zoons aan en werden hartelijk ontvangen. ’s Avonds mochten we mee-eten, want er was in de omgeving geen restaurant. Renate had een uitgebreid Paasdiner op tafel gezet. Rond tien uur, na de koffie gingen we naar de kamer om te gaan slapen.