Tibet > Uitzicht op de Himalaya bergreuzen

's Nachts regent het flink. Ik ga zelfs bij het open raam kijken of het niet inregent. Dit is niet het geval. Om kwart over zes loopt de wekker af. Ik pak de spullen in en na het ontbijt rijden we om zeven uur richting het vliegveld. De straten zijn nat, maar het regent niet meer. Vandaag vliegen we naar Lhasa en de vlucht gaat over de Himalaya. Jozalien hoopt dat als we op tijd op het vliegveld zijn, we misschien raamplaatsen kunnen bemachtigen. Op het vliegveld blijkt dat meer toeristen dit bedacht hebben. We worden uiteindelijk gewoon op volgorde ingecheckt en zitten op twee rijen in het vliegtuig. Slechts een enkeling heeft een raamplaats. Ik zit in het middenstuk en zal niet veel van de bergen kunnen gaan zien. De bagage controle is streng. Ik word weldrie keer gefouilleerd, krijg twee keer een bagagescan en eenmaal wordt de handbagage opengemaakt. Dit is standaard. Dit betekent ook geregeld in de rij staan. Chinezen hebben een eigen begrip over wachtrijen. Bij herhaling lopen ze langs een wachtrij om vervolgens vooraan in te schuiven. Als we ze vervolgens wijzen op de rij kijken ze alsof ze het nog nooit gezien hebben.

Tibet - Het Potala paleis in Lhasa

Na de laatste fouillering bereiken we uiteindelijk het vliegtuig. Met anderhalf uur vertraging door het slechte weer stijgt het vliegtuig op. De start is op de monitor in het vliegtuig te volgen via een camera op de voorkant van het vliegtuig. Onderweg is de Mount Everest door de bewolking niet te zien, maar wel andere Himalaya reuzen. Ook is het blauwe water van het Yamdrok Tsomeer goed zichtbaar. Dit meer gaan we later onze reis nog bekijken. We landen één uurtje later in Lhasa, maar de klok gaat twee uur en een kwartier vooruit. In heel China - en dus ook Tibet - is één tijdszone. Hierdoor is het 's morgens in Tibet lang donker en 's avonds langer licht. Dit betekent ook dat het nu al vier uur 's middags is en dag snel opschiet. De luchthaven van Tibet ligt anderhalf uur van de hoofdstad. Met de bus rijden we naar Lhasa. In de bus maken we kennis met Thasi, onze Tibetaanse gids, die ons zal begeleiden tijdens de reis. Via breed aangelegde wegen rijden we Lhasa binnen. Al van ver zien we het Potala paleis hoog boven de stad liggen. We rijden eerst langs de bank, maar deze is - het is nu inmiddels half zeven - al gesloten. Morgen ga ik het opnieuw proberen. Ons hotel ligt even verderop aan de rand van de Tibetaanse wijk. Bij het hotel wisselen we alvast dertig euro om vanavond te eten en te drinken. Lhasa ligt op 3.650 meter hoogte en om gewend te raken aan de hoogte is het noodzakelijk om rustig aan te doen en veel water te drinken. Geadviseerd wordt om zeker drie liter per dag te drinken. We eten bij het restaurant Thasi 2, een Tibetaans restaurant geadviseerd vanuit de Lonely Planet Tibet. Het restaurant is een klein eetlokaal met zo'n 30 stoelen. Ik bestel een soep en een lichte maaltijd. Iedereen heeft licht last van de hoogte, al moet ik zelf zeggen dat ik er nog geen last van heb.