Tibet > Het oudste klooster van Tibet

Om negen uur staat de bus gereed voor het hotel. Thasi blijkt ziek te zijn en Gonbo gaat vandaag mee als gids. Het spreekt minder goed Engels en het is zijn eerste gids-ervaring. Ook Herman gaat niet met ons mee. Hij is de afgelopen dagen ziek geweest en blijft twee dagen in Lhasa. We rijden vandaag naar het Samye kloostercomplex. Hier zullen we twee nachten overnachten. Omdat we niet alle bagage tijdens deze dagen nodig hebben, laten we een deel van de bagage in het hotel. We rijden Lhasa uit via dezelfde weg hoe we van de week binnen zijn gekomen. We passeren de Yellow River en rijden langs het vliegveld. Onderweg bezichtigen we het Nyeitand Drolmalhakang Klooster enkele tientallen kilometers buiten Lhasa.

Tibet - De oversteek met de boot richting het Samye klooster

Gonbo probeert uitleg te geven, maar hij weet eigenlijk te weinig van het klooster om er iets zinnigs te kunnen vertellen. Met de Lonely Planet in de hand komen we ook het nodige te weten. Vooral de oude versleten gebedsmolens in de kora vind ik erg bijzonder. Als we verder doorrijden naar Samye horen we opeens een flink gesis onder de bus vandaan komen. Een lekke band!. Het blijkt dat de achterband lek is, maar omdat we dubbele achterwielen hebben, en het nog vijf minuten rijden is, besluit de chauffeur snel door te rijden. De vijf minuten blijkt niet helemaal te kloppen. Na vijftig minuten rijden komen we bij het overstappunt. Gelukkig heeft de band het gehouden. We laden de bagage uit en leggen alle spullen op de oever. In de verte komt een open houten boot aanvaren. Als de boot aangemeerd is, wordt de bagage snel ingeladen. Als we net op weg zijn komt de bemanning met reddingsvesten aan. Lacherig slaan we de oude versleten vesten af, maar het blijkt verplicht te zijn voor toeristen. Waarschijnlijk zwemt het makkelijker zonder het vest, maar goed, we doen ze om. We varen in ongeveer een uurtje naar de overzijde en onderweg eten we ons lunchpakketje op. Weer op het land stappen we over in een klaar staande bus. De bagage gaat op het dak. In de bus zijn precies genoeg stoelen. Via een hobbelige weg rijden we in nog geen half uur naar het Samye klooster. Bij het klooster ligt een prima terras en hier bestellen we een drankje. Er blijkt een probleem met de kamerindeling te zijn. Ondanks dat de kamerindeling al vooraf doorgegeven was, blijken er nu vooral drie-persoonskamers te zijn in plaats van twee. Doordat wij één tas meegenomen hebben met z'n tweeën is opsplitsen voor ons wat lastig.

Tibet - Het Samye kloostercomplex

Voor anderen geldt dit minder en het probleem is ook weer snel opgelost. 's Middags leidt Gonbo ons rond door de Samye klooster. De tempel is de oudste tempel van Tibet. Tijdens de culturele revolutie is de tempel zwaar beschadigd door de Chinezen, maar is inmiddels helemaal hersteld. Zo nu en dan zie je de restauratie duidelijk. Gonbo laat ons ruimtes in de tempel zien, die normaal niet toegankelijk zijn. Ook bezoeken we de slaapkamer van de Dalai Lama. De uitleg van Gonbo is soms lastig te volgen en regelmatig vraagt hij monniken om uitleg wat hij voor ons vertaalt. Zo krijgen we toch een goed beeld van de tempel. Na de rondleiding wandelen we over het kloosterterrein en langs de vier kleurige Stupa's.'s Avonds eten we met de groep in het restaurant Friendship in het dorpje buiten de kloosterpoort. Ik heb inmiddels flinke trek gekregen. Helaas komt mijn Yak-soep niet gelijk met de andere soepen. Ook de momo's (deeg met groente) worden laat geserveerd. Als allerlaatste, als ik de momo's al op heb en iedereen klaar is met eten, komt een schaaltje Yak-vlees, aardappelen en rijst. Op de kaart wordt dit - onder grote hilariteit - aangewezen als Yak-soep. Waarschijnlijk sluit de Engelse vertaling niet aan bij de Chinese. Ik neem een paar happen, maar ben eigenlijk al verzadigd.