Benin > Bezoek aan het paleis van Abomey

Abomey is een stad in het Zou district en vroeger de hoofdstad van het koningschap van Dahomey. De koninklijke paleizen van Abomey zijn gebouwd door de Fon stammen tussen 1600 en 1900. De paleizen maken ook deel uit van de UNESCO Werelderfgoed lijst. Iedere koning bouwde zijn paleis pal naast het paleis van zijn voorganger. In totaal kende de Abomey dynastie twaalf koningen.

Benin - De ingang van de gerestaureerde paleizen van Abomey van de koningen Ghezo en Glélé

Er waren dus twaalf paleizen naast elkaar opgetrokken. Ieder paleis werd omgeven door een lemen muur omringt met stekelige acacia's. Binnen de muren staan verschillende koninklijke paleizen, een marktplaats, offerplaatsen en barakken. Het koningschap van Abomey verwierf de rijkdom door de slavenhandel. Abomey verhandelde inlandse slaven met de Portugezen in ruil voor wapens en geld. In 1892 kwam onder leiding van koning Behanzin een einde aan de Abomey dynastie. Abomey werd veroverd door de Franse koloniale troepen. Behanzin zette de stad in brand en vluchtte. Alleen de paleizen van Glèlè en Guézo hebben het overleefd en zijn gerestaureerd. Ook de vroegere bas-reliëfs in de muren, die de kracht van de Fon-stammen weergeven, zijn hersteld. Abomey heeft formeel nog wel een koning, maar dit is alleen een ceremoniële functie. De koning verblijft ook niet meer in de gerestaureerde paleizen. Deze paleizen zijn tegenwoordig als museum te bezichtigen. Als we met de bus in Abomey arriveren, stoppen we allereerst bij het standbeeld van Koning Béhanzin van Abomey. Het standbeeld, in het park Goho Place, eert de koning voor zijn moedige strijd tegen de Franse troepen. Het monument neemt mede door zijn omvang een indrukkende positie in. Het is echter vreemd te zien dat rond het standbeeld zoveel zwerfafval ligt. Een slordig beeld.

Benin - Jongens verdringen zich om op de foto te mogen in Cové

Bij de ingang van het paleis worden we welkom geheten door Francoise. Zij is onze gids in het museum. Helaas vertelt ze dat er geen foto's gemaakt mogen worden. We beginnen op de binnenplaats van het paleis van Glèlè. Een grote open ruimte met in het midden een grote boom. Niets wijst er op dat dit een paleis is. Rondom staan lemen gebouwen. Aan de linkerzijde voorzien van souvenirshops. Het gebouw rechts, het Jonnonho, was vroeger de ontvangstruimte. Hier staan twaalf staven van de koningen, ieder met hun eigen symbool of dier. Via een doorgang in een muur komen we op een tweede binnenplaats. Dit was de plek waar alleen de koninklijke familie kwam. Hier is ook de voodoo tempel, maar deze is te laag om van binnen te bekijken. We bezoeken verschillende gebouwen. Francoise geeft uitleg over de uitgestalde collectie. Bij de Tombe van Glèlè, ligt ook het graf van 41 vrouwen. Zij lieten zich vrijwillig opsluiten om de koning na zijn dood verder te kunnen dienen. Het getal 41 is een heilig aantal. Direct daarachter ligt de Tombe van Glèlè zelf. Ik trek mijn slippers uit en bezoek de tombe blootsvoets. Een ruimte met een oud bed, waar de geest van de koning kan rusten. Het paleis van Guézo is op dezelfde manier opgezet. Ook hier bezoeken we de gebouwen.

Benin - De maskers beelden verschillende situaties uit tijdens de dans

Hier kunnen we wel de voodoo tempel bezoeken. Uiteindelijk komen we weer uit bij de souvenirshops en verlaten het paleis. Terug bij het hotel neem ik een duik in het zwembad. Een redelijk groot en vooral diep bad. Lekker even een baantje trekken. In de namiddag rijden we naar Cové, zo'n 30 kilometer ten oosten van Bohicon. Bij het binnenrijden van Cové, worden we welkom geheten door de burgemeester van Cové. Hij rijdt met zijn auto voor ons uit. Via de zandwegen volgen we de chef. Abass klimt het dak op om de lage elektriciteitskabels om hoog te duwen. Een kabel knapt. Het laatste stukje leggen we dan ook lopend af, begeleidt door de plaatselijke jeugd. In een van de wijken van de stad wordt een Guèlèdè maskerdans voor ons opgevoerd. Bij een grote boom op een zanderig pleintje, staan dertien stoelen voor ons klaar. Direct start de muziek op de trom. Ik word direct omgeven door nieuwsgierige kinderen. De maskerdans maakt deel uit van de voodoo cultuur. Ik wacht af op wat komen gaat. De kinderen achter mij vinden het prachtig om de foto's op het scherm van mijn camera terug te zien. Het is benauwend warm en iedereen staat opeen gepakt. Het is ook hier bijzonder te zien dat ruim honderd lokale toeschouwers zich verdringen om wat te zien. Zowel kinderen als volwassenen. Een oude vrouw sprenkelt water op het zand tegen het stof. Vanuit een hoek verschijnt de eerste danser met een masker op zijn hoofd. Ieder masker van de Guèlèdè dans beelt een bepaalde situatie uit. Door middel van touwtjes kunnen de figuren op het masker bewegen. De dansers hebben ook ijzeren ringen om hun enkels, die ritmies met de dans klinken. Een indrukwekkend geheel zo bij elkaar. Verschillende maskers komen voorbij. Als het publiek nerveus begint te worden, komt er een danser met een speciaal seksistisch getint masker aan. Iedereen kijkt gespannen naar onze reacties. Iedereen moet lachen. Van extra hoge maskers tot een dansende hooiberg, alles komt voorbij. Van wolf tot dansende tafel. Na anderhalf uur is het afgelopen. We nemen afscheid en rijden terug naar Bohicon. Als ik mijn was op wil halen bij de receptie, blijkt alles door elkaar te zitten. Ik zoek mijn spulletjes bij elkaar. De bijbehorende rekening kan niet kloppen. Na wat heen en weer gepraat betaal ik de helft. Het zal ongeveer wel kloppen.