Turkije > Weekendje naar Istanbul

Om iets voor half negen rijden Nicolette en ik naar station Sassenheim. We gaan vier dagen naar de Turkse stad Istanbul. Het regent en er staat een flink wind. Dit betekent ook veel verkeer. Door de drukte duurt het langer voordat we het station Sassenheim bereiken. Op het moment dat we onze auto parkeren, komt de trein al aanrijden. Gelukkig komt er over twintig minuten de volgende. Om tien voor half tien stappen we uit op Schiphol. Omdat we alleen met handbagage reizen, kunnen we direct door naar de security en douane. We hebben daarna nog voldoende tijd voor koffie. Precies op het geplande tijdstip van 11.20 uur, verlaat vlucht TK1952 de gate. Grappig genoeg is dit precies dezelfde vlucht, die ik zes weken geleden had op weg naar Pakistan. Toen hadden we iets vertraging. Nu landen we om half vier en op tijd op de luchthaven van Istanbul. Ook vandaag duurt het vervolgens nog twintig minuten voordat we taxiënd bij de gate arriveren.

Turkije - Het vliegtuig staat klaar voor vertrek naar Istanbul

Istanbul airport is een enorm grote luchthaven. We moeten een flink eind lopen voordat we bij de douane aankomen. Doordat er meerdere loketten open zijn schiet de rij snel op. Met een stempeltje van Turkije loop ik de aankomsthal in. De luchthaven van Istanbul ligt 46 kilometer buiten de stad. Met het openbaar vervoer zouden we twee keer over moeten stappen. We hebben daarom een taxi gereserveerd. Wanneer we bij het ontmoetingspunt arriveren, blijken we niet de enige te zijn. Een medewerker begeleidt een groep van ongeveer twintig personen naar het parkeerdek. Hier komen één voor één taxi’s voorgereden, die passagiers meenemen. Doordat er meerdere maatschappijen zijn, is dit een rommelig tafereel. Uiteindelijk komt een taxibusje voorrijden voor ons. De chauffeur rijdt ons over de snelweg naar Istanbul. Het eerste stuk verloopt voorspoedig, maar al snel loopt het verkeer vast in de avondspits. Dat wij een overnachting hebben in de wijk Sultanahmet, midden in de oude stad, helpt ook niet mee. Enkele keren verontschuldigt de chauffeur zich dat het lang duurt. Tegen zes uur arriveren we bij het Peyk hotel. We worden vriendelijk ontvangen. Of we ook een bootcruise met diner willen boeken? Dit gaat ons allemaal iets te snel. Mochten we hier zin in hebben, kunnen we hier later nog voor kiezen. Buiten is het inmiddels donker geworden. We wandelen naar de Blauwe moskee. Vanuit de minaret klinkt de oproep voor het avondgebed. We volgen de stroom gelovigen. Bij de moskee is een aparte ingang voor toeristen. Deze is momenteel gesloten. We komen later terug om de moskee te bezichtigen.

Turkije - De Blauwe moskee bij avond

Op de binnenplaats maken we foto’s van de fraai verlichte moskee. Een klein stukje verder ligt de Hagia Sophia moskee. De moskee is minder verlicht en staat voor een deel in de steigers. We wandelen tussen de moskee en het Topkapi paleis door. Het paleis bezoeken we morgen. Via het Gülhane-park komen we bij de Bosporus rivier. Aan de overzijde zien we de lampjes van het Aziatische deel van de stad Istanbul. Deze brede vaarweg is de enige verbinding tussen de Zwarte Zee en de zee van Marmara. We lopen een stukje langs het water, richting de Nieuwe moskee. Deze Nieuwe moskee dateert uit de 17de eeuw en is een van de grootste van de stad. Achter de moskee ligt een wirwar aan klein smalle straatjes. Hier bevinden zich ook gezellige restaurantjes en terrasjes. In één van de restaurantjes bestellen we een kebab gerecht. Nicolette kiest de spicy variant, ik de non-spicy. Heel veel verschil tussen beide gerechten is er niet.