Roemenië > Kasteel van Dracula

Voor vandaag stond een tocht door de zuid Karpaten bergketen op het programma. De voormalig dictator Ceau?escu heeft in 1970 de Transf?g?r??an bergpas laten aanleggen tijdens zijn bewind door de Karpaten. Deze bergpas langs de hoogste bergtoppen van Roemenië bood hem een vluchtroute voor het geval hij aangevallen zou worden door de Russen. De bergpas is tijdens de winter gesloten. Slecht enkele maanden paar jaar is de pas bereikbaar. Helaas voor ons gaat het zomerseizoen voor de bergpas in op 1 juli. We zijn één week te vroeg. Er zit niets anders op dan via de gewone weg naar Bra?ov te rijden. Jammer dat we de beroemde bergpas missen, maar we arriveren nu wel veel eerder in Bra?ov. Zodoende kunnen we vandaag het sprookjesachtige kasteel van Bran bezoeken, die morgen (op maandag) gesloten is. Dit kasteel wordt ook wel het kasteel van Dracula genoemd. De schrijver van Dracula heeft zich laten inspireren door de bergachtige omgeving van Transylvanië, waar het kasteel ligt. Het is mooi weer wanneer we de auto inpakken. Via het centrum van Bukarest rijden we nog eenmaal naar het Palatul Parlamentului. Als we via de boulevard komen aanrijden, zien we het gebouw al in het zonlicht liggen. We parkeren Brutus voor het gebouw voor een afscheidsfoto. Daarna zetten we koers richting het noorden. We passeren het King Mihai I park. In dit park ligt ook het voormalige woonpaleis van Ceau?escu. Buiten de hoofdstad leidt de snelweg door dorpjes. Afwisselend is de snelheid zeventig en dan weer honderd km/pu. De dorpen die we passeren zijn volledig doorgesneden door de vierbaansweg. Na ruim twee uur rijden komen we bij de afslag naar Bran. Via vijftien scherpe haarspeldbochten dalen we af naar het lager gelegen landschap. Daarna volgt een rechte weg naar het kasteel. Al bij het binnenrijden van het plaatsje zien we het kasteel tegen de berghelling liggen. We zijn duidelijk niet alleen. Iedereen die door Roemenië reist, brengt waarschijnlijk een bezoek aan dit kasteel.

Roemenië - De binnenplaats van het kasteel van Bran

We parkeren de auto en wandelen naar de ingang. De weg wordt aan weerszijde omgeven door souvenirshops. Het is onvoorstelbaar dat zoveel kraampjes bij elkaar staan. We lopen er tussendoor naar het ticketoffice. Ook bij het kasteel is het druk. Er staat zelfs een rij om naar binnen te kunnen. In een sliert volgen we de bezoekers door het kasteel. Het Bran kasteel is in de veertiende eeuw gebouwd en was lange tijd particulier eigendom. In de jaren twintig van de vorige eeuw was het het onderkomen van de Roemeense koninklijke familie. zij woonden in het kasteel tot zij in 1947 afgezet werden. Het gebouw kwam in handen van de staat. Sinds 2006 is het kasteel opengesteld als museum. Het kasteel bestaat uit vier woonlagen. We passeren de kamers van de koninklijke prins en prinses. Overal is het druk. Toch lukt het goed om een indruk te krijgen van het kasteel. Het kasteel heeft een sprookjesachtige uitstraling. Na een uurtje staan we weer buiten. We lopen om het kasteel heen om een overzichtsfoto te maken. Dit lijkt alleen te kunnen vanaf de nabij gelegen heuvel. Dit maakt echter deel uit van een natuurpark en hiervoor moet een apart ticket gekocht worden. Dit laten we achterwege. Bij een klein restaurantje bestellen we een uitsmijter. Vanuit Bran rijden we naar de andere zijde van Bra?ov. In het plaatsje Prejmer ligt een verdedigingskerk. De kerk wordt omgeven door een vesting. In de muur zijn honderden kamers aangebracht, zodat de bevolking van Prejmer bij aanvallen veilig kon schuilen in de vesting. We bekijken de kerk en betreden via de houten trappetjes de vesting. De vesting is twaalf meter hoog en meer dan vijf meter breed. Tenslotte rijden we aan het einde van de middag naar Bra?ov.

Roemenië - De verdedigingsmuur rond de kerk van Prejmer

Ons hotel ligt pal in de oude stad. De navigatie geeft al aan dat auto's niet toegestaan zijn bij ons hotel. In de omliggende straten is het ook lastig om een vrije parkeerplaats te vinden. Het is tenslotte weekend. De opgegeven optie van het hotel om te parkeren blijkt een parkeergarage. Hier past onze auto niet in. We parkeren de auto net buiten de stadsmuren en besluiten eerst zonder bagage naar het onderkomen te wandelen. Hotel Antika zit midden in het voetgangersgebied. Voor de deur zijn leuke terrasjes. De kamer is ingericht in oude sfeervolle stijl. Een prima locatie om de stad te verkennen. Vanuit het hotel lopen we door de winkelstraat. Op het centrale plein is het druk. Op een podium is een optreden van traditionele dans en zang. Schuin achter het plein staat de gotische Zwarte kerk. De kerk is tijdens de belegering van 1689 in brand gevlogen. De zijbeuken waren zwartgeblakerd. Hieraan ontleent de kerk haar naam. Van binnen is de kerk mooi en sober ingericht. Aan de schilderingen op de kerkbanken is nog te zien welke gilde vroeger waar zat. Achter de kerk, bij de stadsmuur, ligt de Schei poort en de prachtige Chatherina poort. We lopen om de stadsmuur terug naar het centrum. Op een terras nemen we een biertje. Het is inmiddels zes uur geweest en waarschijnlijk iets rustiger in de stad. We wandelen terug naar de auto en rijden de oude stad weer in. Vanuit het hotel is uitgelegd in welke straat we het beste kunnen parkeren. Met een beetje geluk vinden we een gaatje. We parkeren de Landrover en lopen met de bagage naar het hotel. ‘s Avonds is het niet moeilijk een restaurant te vinden. Er is volop keuze in het voetgangersgebied voor het hotel. Terwijl wij van het eten genieten, klinken de klanken van het concert op het centrale plein. Het is gezellig druk is de stad.