Madagascar > Tsingy Rouge rotsformaties

Vanochtend moet ik weer dezelfde weg terug naar het vliegveld. Vreemd eigenlijk dat voor deze tussenstop gekozen wordt voor een hotel in de stad en niet dichterbij het vliegveld. Er is tussendoor toch geen tijd om de hoofdstad in te gaan. Op de luchthaven is de bagage controle serieuzer dan gisteren in Tulear. Waar in Tulear vluchtig in de tas werd gekeken, wordt hier alles gescand. Om elf uur stijgt het vliegtuig op richting Sambava. Hier maak ik een tussenstop om door te vliegen naar Diego Suarez. Deze stad heet officieel Antsiranana, maar lokaal gebruikt men de oude naam uit de koloniale periode. In Sambava blijkt het te regenen. Een korte heftige bui. Hopelijk is het in Diego droog. Het stukje van Sambava naar Diego Suarez is maar 35 minuten vliegen. Bij aankomst is het bewolkt, maar gelukkig wel droog. Snel pak ik mijn bagage van de korte bagageband. Buiten het vliegveld staat Bruno te wachten. Ik stap in een 4x4 Nissan. Mijn bagage neemt Zoe mee naar het hotel in Diego. Ik ga eerst de Tsingy Rouge rotsformaties bezoeken. Deze bijzondere rotsformaties liggen zo'n dertig kilometer buiten Diego. De weg er naar toe, de RN6, is nog slechter dan de wegen in het zuiden. Er zitten veel gaten in het asfalt en Ga-bi, mijn chauffeur, rijdt meer naast de weg dan er op. Logisch dat hier 4x4 auto's voor nodig zijn. Bij de afslag naar de Tsingy Rouge wordt de weg nog slechter. Het laatste stuk gaat over een zandweg. Ik rijd tussen hoge zandmuren. Ga-bi probeert zo hard mogelijk door te rijden over de hobbelige weg om voor de zonsondergang bij de Tsingy Rouge te zijn. Vooral als het avondlicht op de rotsformaties valt moet dit bijzonder zijn. Op sommige stukken kan hij gewoon niet harder. De weg is uitgesleten door regenwater. Na 45 minuten kom ik bij de Tsingy Rouge. Ik ben nog op tijd voor de zonsondergang, maar door de bewolking is de zon verdwenen. Dat het net vandaag bewolkt moet zijn. Ik daal af naar de rotsformaties. Als ik de bocht om kom zie ik wit / rode mineraal achtige pilaren tegen de helling staan. Wat een bijzonder gezicht. Doordat de vallei langzaam uitgesleten wordt door de erosie komen de bijzondere zandsteen rotsen te voorschijn. Bruno legt uit dat de mineralen ooit op de zeebodem ontstaan zijn en in miljoenen jaren omhooggestuwd. De zandstenen pilaren zijn broos.

Madagascar - Het avondlicht valt op de opmerkelijke rotsformaties

Door middel van een eenvoudig hekje wordt de prachtige rotsformaties beschermd. Bij aanraking door mensen kan het gesteente beschadigd raken. Een klein stukje verder ligt de Tsingy Canyon. Vanaf boven kijk ik op een vallei met wit / rode zandsteen pilaren. De schemer treedt in en uit de bewolking valt zelfs een hele lichte spetter. Snel stap ik weer in de 4x4 Nissan en rijdt terug naar Diego Suarez. Ondertussen zie ik het buiten donker worden. In de dorpjes die ik passeer is het ook donker. Enkele huisjes worden verlicht met kaarsjes, anderen met een solar lamp. Het merendeel is gewoon donker. De mensen gaan hier vroeg naar bed als de zon onder gaat en staan voor vijf uur al weer op. Terwijl ik zo naar de huisjes kijk, probeer ik mij een voorstelling van dit leven te maken. Ga-bi rijdt ondertussen door. Hij kent de weg duidelijk goed. Zelfs op de donkere weg weet hij de kuilen in de weg goed te ontwijken. Rond kwart over zeven arriveer ik bij het hotel in Diego. Mijn bagage staat al op mijn kamer. Als ik 's avonds de stad in loop is de elektriciteit uitgevallen. Normaliter is het al donker in de stad, maar nu helemaal. Ik zie een restaurantje met kaarsjes op tafel. Het ziet er gezellig uit. Ik bestel een steak Zebu.