Nederland > De Vredelantse klompenpad

Wanneer we om half negen de trap af lopen, staat al een uitgebreid ontbijt op de tafel uitgestald. Hebben jullie lekker geslapen?, informeert Monique, de eigenaresse, vriendelijk. Het ontbijt geeft ons een goede basis om te gaan wandelen door de omgeving. We hebben besloten om twee wandelingen te maken. Eén in de ochtend en één in de middag. Omdat geen horeca open is, is het wel zo makkelijk om in ons eigen onderkomen te lunchen en gebruik te maken van het toilet. Rond half tien gaan we op pad voor het Vredelantsepad. De route loopt pal langs ons huis. Wel zo makkelijk om hier de route op te pikken. Via de Voorstraat komen we bij het Boerenlaantje. Een wandelpad tussen de bomen door. Bij de Raadhuisstraat steken we over naar het Sperwerveld. Op dit weiland stond in de dertiende eeuw het kasteel Vredelant. Het kasteel is in opdracht van de bisschop van Utrecht gebouwd op de grens tussen het bisdom Utrecht en het Graafschap Holland. Met de bouw wilde Utrecht tolheffing op de Vecht voorkomen. In de zestiende eeuw raakte het kasteel in verval en werd het afgebroken. Alleen de fundering ligt nog onder het gras. Via het Jubileumlaantje komen we bij de kerk. Langs de vecht volgen we een jaagpad achter de huizen langs. Het voelt of we op privé terrein lopen. Het pad eindigt bij de ophaalbrug, waar wij gisteren overheen gereden zijn. Nu passeren we de brug te voet. We slaan rechtsaf en volgen de krommingen van de Vecht. Als eerste komen we bij de Ruiter molen. De oorsprong van deze dateert uit 1789. Na de brand in 1910 is de korenmolen gerestaureerd. Vrijwilligers laten de molen nog altijd draaien.

Nederland - De Vreelandse molen de Ruiter

Normaliter is de molen op zaterdagen open voor bezoek. Momenteel is dit door de corona beperkingen niet mogelijk. We vervolgen onze route. Links liggen de weilanden met af en toe een boerderij. Deze Dorssewaardpolder maakte vroeger deel uit van de buitenplaats Welgelegen. In de achttiende eeuw ontstond rond de buitenplaats een uitgestrekt landschapspark. Rechts liggen woonboten langs de Vecht. Aan de overzijde zien we enkele landhuizen liggen. Wat een prachtige omgeving. We passeren de Nes, een waterplas in een bocht van de rivier. Door zandwinning is het eiland langzaam door de rivier verslonden. Alleen kleine eilandjes geven de randen van het voormalige eiland nog aan. Recreatie is er vandaag niet op het water. Het is waterkoud en af en toe miezert het een beetje. Bij de boerderij ‘De Willigen’ gaat de route linksaf. De signalering voor het klompenpad wijst een boerenerf op. Zou dit de bedoeling zijn? Voorzichtig lopen we het erf op. De boer op zijn trekker kijkt niet eens op. Hij is er duidelijk aan gewend. Achter de stallen vervolgt inderdaad de route. Een half verhard pad tussen de weilanden door. Op sommige stukken is het behoorlijk modderig en nat. Voorzichtig lopen we langs de kanten verder. Waar het verharde pad afbuigt, gaat de route links. Via opstapjes komen we in een stukje bossage en lopen we daarna over drassige weilanden. Het lukt niet om onze schoenen en broeken schoon te houden. Wat maakt het uit? We passeren enkele hekken en bruggetjes.

Nederland - Het Vredelandse klompenpad

Uiteindelijk komen we bij het Amsterdam-Rijnkanaal uit. Verschillende schepen varen over deze brede waterweg. Wij volgen het fietspad in zuidelijke richting. Wat een verschil met het drassige weiland. Het verkeer raast met hoge snelheid voorbij. Officieel loopt de route hiervandaan terug naar Vreeland. Wij besluiten nog een klein stukje langs het kanaal te blijven lopen. We lopen onder de autobrug door richting het gehucht Kerklaan. Hier slaan we af richting Loenen aan de Vecht. Net als Vreeland heeft Loenen een oud centrum. Door de ligging aan de Loosdrechtse plassen, is hier in de zomer veel toerisme. Bij de Vecht slaan we weer af richting Vreeland. Een stukje van ruim drie kilometer langs de rivier. Het laatste gedeelte loopt de route over een smal paadje langs woonboten. Zonder aanwijzing zouden we hier nooit zelf ingewandeld zijn. Het voelt privé. Rond één uur zijn we weer terug in Vreeland.

Nederland - Het centrum van Loenen aan de Vecht

We hebben zo’n vijftien kilometer gewandeld. In ons eigen keukentje bereiden we een lekkere lunch en nemen we een kop koffie. In de middag lopen we oostwaarts voor een rondje om de Wijde Blik. De meest noordelijke plas van de Loosdrechtse plassen. Het weer is er niet beter op geworden. Het is grijs en het miezert. Dit weerhoudt ons niet van onze wandeling. We volgen de Vreelandseweg. Een weg tussen de weilanden en het water door. Links zien we de polders, rechts hebben we zich op de Wijde Blik. De plassen zijn ontstaan door turfwinning. Soms is het water wel dertig meter diep. De wind zorgt altijd voor stroming in het water. Hierdoor vriest de Wijde Blik praktisch nooit dicht. Vele vogels en eenden soorten hebben daarom deze omgeving uitgekozen. We passeren de Gabriël molen. Deze molen zorgde vroeger voor een droge polder. De twee andere molens zijn verloren gegaan. Bij de bunker ‘Kijkuit’ volgen we de provinciale weg via een wandelpad langs het talud. We passeren recreatiegebieden en jachthavens. Uiteindelijk komen we in Kortenhoef. Hier slaan we af richting Loosdrecht. Deze weg langs natuurgebied ‘het Hol’ kent geen voetpaden. We lopen achter elkaar aan de linkerzijde van de weg. Er is veel autoverkeer op deze smalle weg. In dit grauwe weer kijken we goed uit of het tegemoetkomende verkeer ons wel ziet. Veel ruimte hebben we niet, want links van ons ligt een sloot. Langs deze weg staan enkele Vervenershuisjes. Extreem kleine arbeidershuisjes van de turfstekers. De huisjes steken schril af tegen de luxe villa’s die ook langs deze weg staan. Bij de knik in de weg slaan we rechtsaf. Een onverhard pad op een dijkje tussen de plassen door. Wat een mooi pad is dit om te belopen.

Nederland - Het pad tussen de Loosdrechtse plassen door

Links en rechts water en voor ons een kilometers lange dijk van amper tien meter breed en bedekt met bomen. Dat deze dijk stand houdt tegen het natuurgeweld van het water. Aan de andere kant van het pad komen we weer in Vreeland. Het is net na vier uur, maar het lijkt of de avond al gevallen is. Snel keren we terug naar ons onderkomen. We schenken wat te drinken in en doen de gordijnen dicht. We hebben vandaag meer dan vijfentwintig kilometer gewandeld. Helaas moeten we er nog een keer uit. Ook vandaag moeten we ons eten ophalen bij restaurant ‘Mevrouw Daalder’. We hebben vandaag voor kipsaté, bami en een frisse salade gekozen. Ook dit smaakt prima. ‘s Avonds kijken we een Netflix film liggend op bed.