Peru > Sneeuw op de dead women pas

Om half zes staan we op. Het is nog donker buiten. Het is 's nachts best wel fris geweest in de tent en erg vochtig. De tenten zijn weliswaar driepersoons en we liggen er maar met z'n tweeën in, maar ze zijn nog niet echt ruim. Hoofd en voeten raken allebei het tentdoek. We pakken de spullen in. Tijdens het ontbijt worden onze tenten af gebroken door de dragers. Dennis is vannacht alleen maar zieker geworden en te ziek om verder te gaan. Samen met Nancy en de tweede gids Elisabeth gaan zij terug naar Cusco. Helaas! Later blijkt Dennis een salmonellavergiftiging opgelopen te hebben en ligt hij in Cusco één dag in het ziekenhuis.

Peru - Het ruinecomplex Runkuraqay op 3.600 meter hoogte

De tweede dag van de Incatrail is de dag naar de top van de Warmiwañusca, de bergtop op ruim 4.200 meter. Onze overnachting ligt net onder de 3.000 meter dus dat betekent een flinke klim. Lucio geeft aan dat hij verwacht dat wij dit wel redelijk snel zullen lopen aangezien wij de eerste dag ook al zo vlot liepen. Hij vindt dat we soms meer tijd moeten nemen om te genieten. Wij hebben echter niet de indruk dat we nu zo enorm snel lopen. Doordat alle groepen 's morgens uit Wayllabamba vertrekken, is de klim een sliert met Incalopers. Het aantal lopers op de route is gelimiteerd, waardoor het totaal aantal beperkt blijft. Het maakt de klim ook afwisselender door af en toe een praatje te maken met internationale reizigers. De lunchstop is vandaag al vroeg. Al voor elf uur arriveren we in Llullucha. De eettent is wat moeilijk te vinden, maar als Lucio met de achterblijvers arriveert blijkt de tent achter de heuvel te staan. Het eten is wederom perfect met soep vooraf, een warme maaltijd en thee/koffie toe. Tijdens de lunch begint het opeens te regenen. Dit is een teleurstelling. Om twaalf uur moeten we toch echt weer door. Met een extra trui aan, de regenjas aan en een poncho om lopen we verder. De stenen op het incapad zijn nu een stuk gladder geworden door het regenwater. De laatste 200 meter naar de top bestaat uit trappen.

Peru - De top van de tweede pas tijdens de Inka-trail

Dit is een flinke opgave, zeker met het druilerige weer. Ook is klimmen boven de vier kilometer extra zwaar. Op de top van de berg sneeuwt het zelfs een klein beetje. Lucio blijft maar zeggen: Dit komt normaal nooit voor in de droge periode. Na de top loopt de route enkel naar beneden naar de tweede campingplaats. Het wordt gelukkig al snel droog en we lopen rustig naar beneden. Terugkijkend naar de top hebben we uitzicht op de Warmiwañusca-pas. De pas wordt ook wel de dead women pass genoemd. De bergrots heeft qua vorm en met enige fantasie iets weg van een rustende vrouw. We kunnen de camping al van ver zien liggen, maar het is nog ruim één uur afdalen voordat we er ook daadwerkelijk zijn. De tenten staan al klaar en in de eettent staat de thee en popcorn al klaar. Buiten regent het ligt. Via een drager met een radio van een andere groep komt het bericht door dat Nederland de voetbalwedstrijd tegen Portugal verloren heeft. Jammer! Na het diner 's avonds gaan we vroeg naar bed. Buiten regent het af en toe, maar gelukkig is de tent van binnen nog droog. Ik vraag me af wanneer ik voor het laatst om half acht naar bed ben gegaan?