Oman > De hotsprings van Oman

Om acht uur verlaat ik het hotel. Ik rijd in oostelijke richting de stad uit. Vanuit de bus bekijk ik nog een keer de skyline van Dubai. Ook bekijk ik met verbazing naar de zes-rijen brede file de stad in op de andere rijbaan. Buiten Dubai neemt de bebouwing af en neemt het woestijnlandschap het over. Flinke zandheuvels met toch nog opvallend veel groene struiken. Het is goed te zien dat het daags voor mijn bezoek flink geregend heeft. Kuddes kamelen kijken mij na vanuit de kant.

Oman - Het water in de hotsprings in Ar Rustaq is 45 graden

Na zo'n anderhalf uur ben ik voor de eerste keer aan de grens met Oman. Hier zijn nog geen grensformaliteiten omdat ik enkele kilometers verder weer Dubai in rijd. In Hatta, de laatste stad voor de grens, stopt de bus op een parkeerterrein. Hier ontmoet ik mijn Omaanse gids Aymen en de chauffeur Walkhim. De bagage wordt overgeladen in de nieuwe bus. Met deze bus rijd ik naar de grens. De formaliteiten verlopen in drie stappen. Eén het uitchecken uit de Verenigde Arabische Emiraten, twee het steekproefsgewijs controleren van de bagage en drie het bezoek aan de immigratie van Oman. Dit laatste neemt nog de meeste tijd in beslag. Terwijl ik wacht op de stempel, pin ik alvast Omaans geld. De douanier komt persoonlijk de paspoorten uitdelen. Als blijkt dat op de verkeerde datum gestempeld is, gaan alle paspoorten snel terug voor een nieuwe stempel. Even voor half twaalf rijd ik Oman binnen.

Oman - Onderweg op weg naar het plaatsje Ar Rustaq in Oman

Het landschap verschilt veel van Dubai. Geen hoge gebouwen meer. De huizen hebben veelal maar twee verdiepingen en er is veel ruimte. Aymen vertelt dat de Omani grond krijgen van de overheid om een huis op te bouwen. Bij Saraya is het tijd voor de lunch. In plaats van de geplande picknicklunch, stopt de bus bij een restaurant. Vlees met rijst als lunch. 's Middags vervolgen we de kustlijn. Opvallend is het grote aantal rotondes in het straatbeeld. Het verkeer rijdt hier heel beheerst over heen. Bij één van de rotondes slaan we rechtsaf richting Ar Rustaq. Hier liggen de hotsprings in de oase. Tussen de locals baad ik met mijn voeten in het warme water. Ik laat mij vertellen dat het water 45 graden is.

Oman - Het uitzicht op het plaatsje Nakhal vanaf het kasteel Nakhal

Mij net iets te warm. Als ik door Rustaq loop, word ik enthousiast begroet door jongelui. Ze stoppen speciaal met hun auto om mij gedag te zeggen. Ik vermoed zelfs dat ze speciaal hiervoor omgereden zijn. Na Rustag rijd ik door naar Naghel. Ook hier stroomt water uit de bergen maar minder heet. Diverse Omani recreëren bij het water. Ze wassen zich of doen hun was in de brede stroom. Tenslotte bezoek ik het kasteel van Naghel. Aymen heeft gebeld dat we onderweg zijn. Het kasteel blijft speciaal voor ons nog even open. Het kasteel is sterk gerestaureerd. Het verliest hierdoor haar oude waarde. Via diverse trappetjes en doorgangen verken ik het kasteel. Vanaf de toren heb ik een mooi uitzicht over het stadje Naghel. In de schemer ga ik terug naar de kustweg. Ondertussen zakt de fel oranje zon achter de horizon. Walkhim ontwijkt vakkundig een file voor de rotonde door de parallelbaan te nemen. Om weer op de weg te komen draait hij even verder de bus tussen de heg door de snelweg op. Een klein stukje rijdt hij terug met het verkeer om bij de kruising te keren. Het is ook een manier. In het donker arriveer ik bij het Al Sawadi Beach resort. Een prima onderkomen. Ik eet 's avonds buiten bij de swimmingpool.