Ethiopië > Wandelen in de Semien mountains

Ik verlaat Gondar in de richting van Debark. Een afstand van net honderd kilometer. Ook hier is een gedeelte van de route recent opgeknapt maar het is niet bekend hoe ver men gevorderd is. Voorheen duurde de reis naar Debark vijf uur. Net buiten Gondar stap ik even uit de bus om het voormalige Joodse dorpje te bezoeken. De Joodse bevolking is decennia terug door middel van een overheidsprogramma min of meer gedwongen om terug te keren naar Israël.

Ethiopië - Het land wordt nog met de houten ploeg bewerkt

Formeel heet het vrijwillig. Nu maken de huidige bewoners handig gebruik van het Joodse dorp om toeristen te trekken. Direct als ik uitstap word ik omringd door voornamelijk kinderen om spullen te kopen. Ook als ik het dorpje in loop probeert iedereen iets aan de man te brengen. Kinderen wijzen mij dat ik naar de Oude synagoge moet gaan. Al snel blijkt dit ook alleen maar om geld te kunnen vragen. Jammer eigenlijk. Ik ga terug naar de bus met een groep verkopers achter mij aan. Als ik verder rijd naar Debark zie ik hoe mensen het land bewerken. Met sikkels wordt het hoge gras met de hand gesneden. Ik kijk er met bewondering naar. Ook wordt hier het land omgeploegd met een houten ploeg achter twee koeien. Jonas, de chauffeur moet regelmatig in de remmen om loslopend vee te ontwijken. Voorheen, toen de weg nog niet geasfalteerd was, maakte iedereen gebruik van de weg. Het snelheidsverschil tussen het vee en het gemotoriseerde verkeer was niet zo groot. Door het asfalt raast het verkeer met veel hogere snelheid langs. Dit levert soms gevaarlijke situaties op. Buiten de dorpen is het rustiger en is het gevaar minder. Hier kan Jonas goed doorrijden. We rijden hier tussen de groene bergen door. Overal staan de gele bloemetjes van de Meskel bloem. Over drie dagen wordt het gelijknamige Meskel festival gehouden. Na de regentijd, eind september, droogt de natuur snel uit. Het is nauwelijks voor te stellen dat de groene heuvels dan snel zullen verdorren. Om half twaalf rijd ik Debark binnen. Het stadje is groter dan ik verwacht had. Er wonen nog altijd 200.000 mensen.

Ethiopië - De gele gloed van de Meskel bloemen

Wel maakt het straatbeeld een primitievere indruk dan bijvoorbeeld Gondar. Debark ligt op een hoogte van 2.800 meter. Het kan hier behoorlijk fris worden 's nachts. Ik verblijf vannacht in het beste hotel van de stad, al is zelfs dit simpel en sober. 's Middags ga ik naar de Semien Mountains voor een natuurwandeling. Speciaal hiervoor gaat de gids Ababa mee. Zij legt uit dat het natuurpark de hoogste bergen van Ethiopië heeft. De hoogste top is ruim vierduizend meter. Voor de veiligheid gaan ook twee bewapende militairen mee. Eén loopt voorop en één loopt achteraan. Voor de veiligheid legt Ababa uit. Er kunnen hier wilde dieren voorkomen. Zelfs zegt ze heeft ze één keer een luipaard gezien. Maar eigenlijk is de kans om wilde dieren te zien in het gebied waar wij lopen nihil. Tijdens een meerdaagse trekking is meer kans om wilde dieren te zien. Desalniettemin hebben de beide beveiligers een leuke klus. Met de bus gaan we naar de ingang van het Semien Mountains Reserve. Een mooie tocht steeds hoger de bergen in. Als ik uitstap sta ik op 3.250 meter. Ik sta midden in de wolken. Hierdoor kan ik nauwelijks iets van het uitzicht zien. Dit is jammer want juist het uitzicht moet hier prachtig zijn. Ababa gaat samen met een bewaker voorop. De route loopt langs de rand van de vallei. Direct stuit ik op een grote troep Galada Bavianen. Deze apen komen alleen in dit gebied voor.

Ethiopië - Een mannetjes Galada Baviaan met duidelijk zijn rode hart op de borst

Bijzonder aan deze apensoort is dat ze vegetarisch zijn en voornamelijk gras eten. Ook bijzonder is dat ze op hun borst een roodkleurig hart hebben. Tijdens de paring wordt dit hart steeds roder van kleur. Ik kan de troep apen tot een tiental meters eenvoudig benaderen. Ze zien mij duidelijk niet als gevaar. Wel draaien ze hun rug naar mij toe als ik te dicht bij kom of ze verplaatsen zich van mij af. Vooral de mannetjes zijn met hun grote bontkraag prachtig om te zien. De troep bestaat uit enkele mannetjes die ieder een groep vrouwtjes om zich heen heeft. Daarnaast zijn er ook groepen met alleen mannetjes. Zij proberen met aanvallen de macht van de mannetjes in de troep over te nemen. Ik kan bijna geen genoeg krijgen van de apen. Ik maak talrijke foto's. Ook de vallei is mooi om te zien. Zo nu en dan is er een gaatje in de wolken en kijk ik het diepe dal in. Een prachtig gezicht. Juist de verschillende wolkenpartijen maken de wandeling langs de diepe vallei iedere keer weer anders. Als ik na twee uur lopen weer bij de bus ben, tref ik een groep mannetjes apen. Zij zijn elkaar in paren aan het vlooien. Terwijl ik sta te kijken naar dit grappige schouwspel komt een mannetje van een gewone kolonie provocerend aangelopen. Hij loopt pal langs mij. Ababa verzekert mij dat er geen gevaar voor mij is. Direct stoppen de mannetjes met vlooien en grommen naar de binnendringer. Gezamenlijk jagen ze hem weer weg. Er heeft duidelijk een machtsspel plaats gevonden vlak voor mij. Bijzonder! Terug in Debark stap ik aan de rand van het centrum uit de bus. Ik loop over de straat.

Ethiopië - Op straat wordt fanatiek tafeltennis gespeeld

Direct komen van alle kanten kinderen aan gelopen die geld, pennen of mijn waterflesje willen hebben. Gelukkig zijn er ook kinderen die alleen gedag komen zeggen of een handje komen geven. De beide bewakers lopen ook mee. Zij houden de kinderen op een afstand. Jammer eigenlijk dat dit nodig is. Er is volop bedrijvigheid op straat. Op oude Singer-naaimachines wordt kleding op straat gerepareerd. Jongeren spelen tafeltennis op straat of spelen een spel tafelvoetbal. Ik doe even mee met het tafeltennis. Ik word dik ingemaakt. Ik heb de wind mee en het lukt mij niet de bal op de tafel te krijgen. Ik stap een kleine ruimte in waar jongens aan het biljarten zijn. Ze vragen me even mee te doen. Ik speel de bal en met wat geluk gaat hij in de pocket. Iedereen moet lachen. Verderop loop ik de markt op. Ik zie kleding hangen in de houten kraampjes. In grote zakken worden kruiden verkocht en een vrouw laat mij de rode pepers zien. Ik sluit de dag af met een buffet diner in een naast het hotel gelegen restaurant. De muzikant zorgt met zijn strijkinstrument en zang voor de Ethiopische sfeer.