Home > Rusland > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 92
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Vandaag rijden we verder zuidelijk. In twee dagen willen we Vladivostok bereiken. Dit betekent dat we geheel ten oosten van China zitten. Wanneer je het op de kaart bekijkt een heel stuk van huis. Voordat we Khabarovsk uitrijden bezoeken we nog de Transfiguration Cathedral. De kerk met de gouden koepels ligt aan de oever van de Amur rivier. Door het dreigende weer gisterenmiddag vonden we de kathedraal net iets te ver liggen om er naar toe te lopen. Met de auto rijden we via het Lenin plein en de Muravyova-Amurskogo avenue. Het is zondagochtend en rustig op straat. In de Transfiguration Cathedral is een dienst gaande. Opvallend is dat iedereen staat. Er zijn geen banken of stoelen aanwezig.
Er klinkt een prachtig gezang. De geestelijken komen net van achter het altaar aangelopen. Naast de kathedraal staat het monument voor de slachtoffers van de tweede wereldoorlog. Een typisch betonnen Sovjet monument. Het is zonnig weer als we de stad uitrijden. De weg naar Vladivostok loopt hoofdzakelijk door bebossing. Je kunt goed zien dat deze route al langer bestaat. Er liggen meer dorpjes langs deze weg. Dit betekent ook dat er snelheidsbeperkingen gelden in de dorpjes en er politiecontroles zijn. Voor flitscamera's maken wij ons eigenlijk niet zo'n zorgen met ons Nederlands kenteken. De auto's voor ons echter wel. In een klein wegrestaurantje bestellen we een lunch. Het is druk. Alle tafels rond ons zijn bezet. Waarschijnlijk is dit voor vele mensen op weg naar Vladivostok een ideale stoplocatie. Tegen vier uur rijden we Dalnerechensk binnen. Op de kaart het grootste stadje halverwege de route, maar nog altijd maar 27.000 inwoners. Het enige hotel ziet er gesloten en niet aantrekkelijk uit. Volgens de navigatie zit het volgende hotel op ruim honderdzeventig kilometer. We besluiten om door te rijden. Bij het uitrijden van Dalnerechensk stuurt de navigatie ons over een onverhard pad vol kuilen. Stapvoets rijden we over de weg. Waarom niet over de asfaltweg zoals we ook binnengekomen zijn? Voor de navigatie zijn beide paden waarschijnlijk gelijk. Voorzichtig proberen we de kuilen te omzeilen en om zo vlak voor Vladivostok geen schade te maken aan de auto. Na tweeënhalve kilometer stapvoets rijden, draaien we weer de highway op. Ironisch genoeg is ook hier net een stuk zonder asfalt. Wegwerkzaamheden. Enkele kilometers rijden we over grind en gravel. Dikke stofwolken hangen boven de weg. Gelukkig houdt dit snel op en rijden we comfortabel verder. In het beoogde hotel is een besloten feest gaande. Er zijn geen kamers beschikbaar. Er wordt gewezen naar een naastgelegen gebouw. Hier zijn wel twee eenvoudige kamers. In het dorpje iets verderop kopen we bier en wat te eten. Morgen is het niet zo ver meer naar Vladivostok.