Slowakije > De Tatra mountains

Om zes uur worden de klokken in de nabij gelegen kerk geluid. Om kwart over zes opnieuw. Dit herhaalt zich ieder kwartier. Hierdoor zijn we ruim voor de wekker wakker. Waarom zou dit zijn? Het ontbijt is in het restaurant onder het hotel. Het restaurant is volledig in ridder stijl ingericht. Schilden, kelken en harnassen. Achter de ontbijtruimte is een grote zaal waar waarschijnlijk bourgondische feesten gehouden kunnen worden. Wij hebben 'slechts' de keuze uit het ontbijtmenu. De keuze is vooral hoe we de eieren graag willen. De receptie van het hotel is nog verlaten. We leggen de sleutel van de kamer op de balie en vertrekken uit Miskolc. We rijden vandaag door naar Slowakije. Op weg naar de grens stoppen we even bij een benzinestation om de Hongaarse forinten in te wisselen voor diesel. Toch nog vijftien liter. Bij het naderen van de grens zitten we klaar met de paspoorten en de autopapieren. Groot is onze verbazing dat we zonder enige controle Slowakije inrijden. Behoren Hongarije en Slowakije tot het Schengen gebied? Heel erg vinden we het niet, want we hebben een vol programma vandaag.

Slowakije - Het Spis Castle steekt hoog boven de omgeving uit

Als eerste stop komen we bij het kasteel van Spissky. De ruïnes van dit oude kasteel liggen strategisch op een rotspunt. Al van ver zien we het kasteel liggen. Niet voor niets behoort dit tot de meest gefotografeerde bezienswaardigheid van Slowakije. Het kasteel bestaat uit drie gebieden. De buitenste muur omringt the lower yard. Rond de ingang ligt de middel yard en via een steil pad komen we bij de toegangspoort van het upper castle. Vanaf het kasteel is er een wijds uitzicht over de omgeving. Zeker door het mooie weer kunnen we ver kijken. Aan de horizon liggen de bergketens van de lage en hoge Tatra mountains. Deze bergketens liggen op de grens met Polen. Aan de voet van de Tatra mountians ligt het vestingstadje Levo?a. We parkeren de auto nabij de monumentale Košice-poort. We denken dat we legaal geparkeerd staan en dat we op deze plek niet hoeven te betalen. Omdat alle onderschriften in het Slowaaks zijn, zijn we niet helemaal zeker. We nemen het risico. De oude binnenstad van Levo?a wordt nog omringd door een oorspronkelijke stadsmuur.

Slowakije - Het stadhuis en kerk in Levoca

Op het stads plein bekijken we de prachtige gevels van de omliggende panden. We bekijken de Lutherse kerk en het fraaie oude stadhuis. Op een terras bestellen we een lunch. Hoewel het niet zo heel druk lijkt, duurt het erg lang voordat we de gerechten op tafel hebben. Het wachten was niet voor niets. De Levo?a’s specialiteit met een soort dubbelgevouwen pannenkoek met kip, vlees en saus smaakt prima. De Tatra mountains is qua oppervlakte een relatief kleine bergketen, maar met flinke steile bergpieken. Ruim twintig toppen steken boven de 2.500 meter uit. Tussen de bergen liggen prachtige bergmeren. Wij rijden naar het Štrbské Pleso bergmeer op zo’n 1350 meter hoogte. Naar het schijnt één van de mooiste locaties in de Tatras. We parkeren de auto in een toeristisch aandoend dorpje. Duidelijk is te zien dat dit in de winter een skidorp is. Terwijl we rond het meer wandelen, zien we de prachtige blauwe kleur van het bergmeer afsteken tegen de achterliggende bergketen.

Slowakije - Het bergmeer in de Tatra bergmeer

Aan het einde van de middag rijden we naar de laatste stop. Ons hotel ligt in de nabijheid van het traditionele dorpje Vlkolínec, maar daarmee ook ver van al het anderen. De deur van het pension is gesloten. Wanneer we aanbellen doet een wat oudere meneer open. Hij spreekt geen Engels en wij geen Slowaaks. Toch lukt het om ons te registreren, de informatie over de wifi en het ontbijt te krijgen en uiteindelijk de kamersleutel. Het pension had vroeger een eigen restaurant, maar dit is gesloten. Een kilometer verderop is wel een restaurant, legt de man uit. Daar kunnen we eten. We besluiten lopend naar het restaurant te gaan. Het blijkt een motel langs de doorgaande weg. Als wij binnen komen, rekenen de twee andere gasten net af. Verder is er niemand. Vandaag probeer ik de goulash. Bij de bierkeuze kan ik kiezen tussen tien of twaalf procent. Dit is niet het alcoholpercentage. Dat lijkt wat te veel. Het eten smaakt prima, het bier is lekker. Net als we een tweede drankje gekregen hebben, komt de jongen met de rekening. Of we willen betalen. Het restaurant gaat dicht. Het moet nog acht uur worden.