Albanië > Tirana en Berat

Om acht uur wordt er op de deur geklopt. Op een dienblad wordt het ontbijt gebracht. Broodjes, kaas, jam, melk, jus d’orange, een eitje en koffie. Het ziet er prima uit en dat smaakt het ook. Bij de auto nemen we afscheid van de familie. We krijgen dikke handdrukken. De zoon benadrukt dat we na de steeg naar links moeten rijden. Rechtsaf is verboden. We volgen zijn advies en rijden de binnenstad uit. We passeren het Rozafa fort weer en rijden zuidwaarts naar Tirana. Tot nu toe tijdens deze vakantie reed het verkeer redelijk volgens de verkeersregels. In Albanië geeft iedereen er zijn eigen slag aan. Auto's voegen zonder te kijken in op een rijstrook. Mensen fietsen tegen het verkeer op een snelweg. Stoppen of parkeren op de rechterbaan is geen probleem. Inhalen waar het eigenlijk niet kan gebeurt regelmatig. Iedereen schuift gewoon een beetje op op de rijbaan. Op de rotondes wordt het niet altijd duidelijk wie er voorrang heeft of neemt. Het lijkt gewoon dat iedereen gewoon langzaam door rijdt en zo vindt iedereen zijn of haar weg. Ook wij mengen ons in dit tafereel. Zeker naarmate we de hoofdstad naderen neemt de drukte toe. Gelukkig valt onze wagen goed op en kan niemand zeggen dat zij Brutus niet gezien hebben. Dit levert vaak situaties op dat men ons zelfs voor laat gaan. Geen probleem natuurlijk. Via de brede boulevards van de stad Tirana komen we bij het centrale Skanderbeg plein. Nu is het de kunst om een parkeerplaats te vinden. Bij een parkeerterrein pakt net een andere auto het laatste plekje. Na enkele rondjes gereden te hebben, gebaart een man dat we bij hem kunnen parkeren. Een terrein achter een gebouw dat niet meer in gebruik is. We stallen Brutus en lopen naar het plein. Het is gezellig druk in de stad en het zonnetje schijnt. Op een terrasje bestellen we een colaatje. Ondertussen kijken we naar de mensen die voorbij lopen. Op het Skanderbeg plein is men flink bezig met herbestrating. Het plein is compleet veranderd in vergelijking met twee jaar geleden. Het grasveld is tegenwoordig compleet voorzien van bestrating. Ook is de autoweg rond het plein opgeheven en volledig geplaveid. Het maakt van het plein enerzijds meer een stadsplein, maar ook wel een enorme hoeveelheid steen.

Albanië - Het standbeeld van Skanderbeg in Tirana

Het standbeeld van Skanderbeg op zijn paard is nog prominent aanwezig. Op het plein staat ook een groot voetbalscherm met live voetbal. De bijbehorende tafels en banken zijn nauwelijks in gebruik. We lopen naar een parallel straat. Hier zijn gezellige terrasjes. We bestellen een broodje. Daarna lopen we terug naar de auto. Het is nog iets meer dan 120 kilometer naar de stad Berat. De aankomsttijd wordt geschat op kwart over drie. Net buiten Tirana neemt de drukte weer af. Het verkeer rijdt weer grotendeels dezelfde richting op. In het centrum van Berat hebben we een B&B geboekt. We draaiden de auto achteruit het erf op. De zoon geeft uitleg over de stad Berat. Net als we op zijn advies naar de Citadel willen gaan lopen, breekt weer een donderbui los. We blijven even in onze kamer schuilen. Om vijf uur is het weer bijna droog. Met een regenjas en paraplu gaan we alsnog op weg. De weg naar de Citadel loopt flink omhoog. Het regenwater sijpelt nog over het pad naar beneden. Na twintig minuten klimmen bereiken we de toegangspoort van de honderd meter boven de stad gelegen Citadel.

Albanië - De witte Ottomaanse huizen van Berat

Binnen de muren wonen nog altijd enkele honderden mensen in traditionele Ottomaanse huizen. Witte huizen met oranje dakpannen. Vanaf de Citadel kijken we uit over Berat. Aan de overzijde van de Osum rivier ligt de wijk Gorica. Vanaf boven is goed te zien hoe ook deze wijk volledig bestaat uit witte huizen met kleine ramen. Er tussen door lopen smalle straatjes. Het doet ons wat Middeleeuws aan. Niet voor niets dat deze wijken in Berat, samen met de oude stad van Gjirokaster, op de werelderfgoedlijst van de Unesco staan. Weer terug beneden steken we de rivier over en wandelen tussen de Ottomaanse huizen door. In een van de huizen is een restaurant gevestigd. Vanaf de eerste verdieping genieten we onze maaltijd met uitzicht op de oude stad.