Oostenrijk > Het Neuschwanstein kasteel

Om iets voor half acht lopen we de ontbijtzaal binnen. Het buffet staat al gereed. In het weekend is het ontbijt vanaf half acht. Op andere dagen eerder. Na het ontbijt laden we de bagage weer in de auto en zijn klaar voor vertrek. Via dezelfde route als gisteren rijden we terug naar de A7. Hiervandaan volgen we de A7 zo'n honderd kilometer tot net voor de Oostenrijkse grens. We slaan af naar het plaatsje Hohenschwangau. In dit plaatsje ligt het Neuschwanstein kasteel. Dit kasteel is in 1869 gebouwd in opdracht van koning Lodewijk II van Beieren. Het kasteel, gelegen op een rotspunt, is een opvallende verschijning. Zes weken voor de oplevering van het kasteel in 1886 stierf Lodewijk. Het kasteel heeft daarna altijd dienst gedaan als museum. Al meer dan 60 miljoen mensen hebben het sindsdien bezocht. In het dorp parkeren we de auto. Als we uitstappen zien we het kasteel al in de bergen liggen. Vanaf het ticketoffice is het nog een flinke klim omhoog. Wij besluiten niet direct naar het kasteel te gaan. Onze rondleiding begint pas om twaalf uur en we zijn ruim op tijd. We volgen de bordjes naar de Marienbrucke. Het snel klimmend pad brengt ons hoger en hoger. Na dertig minuten gewandeld te hebben, bereiken we de brug. Hiervandaan hebben we een prachtig uitzicht op het Neuschwanstein kasteel en het achterliggende landschap. We zijn niet alleen op de brug. Ik schat dat er zeker honderd mensen tegelijk foto's en selfies aan het maken zijn. Door het bos lopen we naar de ingang van het kasteel. Het is licht bewolkt, maar de zon heeft de overhand.

Oostenrijk - Het Neuschwanstein kasteel is in 1969 gebouwd in opdracht van koning Lodewijk II van Beieren

Bij een souvenirkraampje bestellen we twee cola. De rondleidingen zijn goed georganiseerd. Iedere vijf minuten start een nieuwe rondleiding. Onze rondleiding start precies om 11:55 uur. Dan pas kunnen wij met ons ticket door het toegangspoortjes. Zo'n vijftig mensen maken deel uit van onze groep. Catherina is onze gids voor vandaag. Zij heet ons welkom. Iedereen in de groep krijgt een oortje. Hierdoor hoeft zij niet hard te praten en is de uitleg over het kasteel goed te volgen. Catheria laat de verschillende verblijven van het kasteel van Lodewijk II zien en benadrukt dat het kasteel alleen voor hem gebouwd is. Iedere kamer is voorzien van prachtige schilderijen, kroonluchters en mozaïek vloeren. Vooral de muziekzaal is fabelachtig. Efficiënt wordt de rondleiding geleid. De tijd in iedere kamer is afgewogen, zodat de volgende groep niet hoeft te wachten. Na veertig minuten staan we weer buiten. Wat een prachtig kasteel, zowel van buiten als van binnen. Met deze ervaring op zak, wandelen we weer terug naar de auto. Het komt niet slecht uit dat we iets eerder terug zijn op het parkeerterrein dan vooraf ingeschat. Voor de middag hebben we nog een druk programma. We willen doorsteken naar de Grossglockner bergpas. Dit is de oudste bereikbare bergpas over de Alpen.

Oostenrijk - Het naderen van de Alpen in Oostenrijk

Aan de andere zijde van de bergpas in Heiligenblut ligt ons volgende hotel. Om daar te komen moeten we nog wel vijf uur rijden. We steken al snel de grens met Oostenrijk over en rijden richting Innsbruck. We passeren de Fernpass. Bij het omhoog rijden, geeft de navigatie aan dat er een ongeluk gebeurd is. Een vertraging van vijftien minuten. Een paar bochten verder rijden we de file in. Het verkeer staat compleet vast. Het navigatiesysteem meldt dat we beter om kunnen draaien. We staan echter op een bergweg, zonder mogelijkheden om te keren. Ook andere auto's voor en achter ons blijven gelaten wachten. De voorspellingen over de vertraging lopen uiteen van dertig tot ruim tachtig minuten. Iedere paar minuten is het weer anders. Het lijkt ons dat de bergpas voor ons tijdelijk afgesloten is voor verkeer. Vreemd genoeg rijdt het tegemoetkomende verkeer gewoon door. Na ruim twee uur wachten, waarin we hooguit vijfhonderd meter verder zijn gekomen, begint het verkeer weer te rijden. Dit keer niet voor een paar honderd meter. We kunnen zonder oponthoud verder de Fernpass over. Bij de Oostenrijkse A12 aangekomen volgen we alsnog de weg naar Innsbruck. Het voelt na het oponthouden wel lekker om gewoon honderd kmpu te kunnen rijden. Net voor Sankt Johan in Tirol verlaten we de snelweg. Via bekende wintersportplaatsen als Brixen, Kirchberg, Kitzbühel rijden we richting de beroemde Grossglockner Hochalpenstrasse. Het is al na zeven uur als we Zell am See binnen rijden. Hiervandaan begint de bergpas.

Oostenrijk - Uit uitkijkpunt op 2.500 meter op de Glossglockner bergpas

Zou de pas gewoon open blijven ‘s avonds. Het is tenslotte een tolweg. Als we aan komen rijden is er gelukkig nog één tolpoortje open. Hoewel alle borden 36 euro aangeven, hoeven wij maar 26 euro te betalen. We hebben geen idee waarom. Misschien omdat het al avond is? Snel rijden we door. We bevinden ons op 845 meter hoogte. De hoogste doorgang van deze pas ligt op 2505 meter hoogte. Via haarspeldbochten maken we snel hoogte. Rustig in de tweede versnelling rijden we de 12 procent stijging omhoog. Er is nauwelijks ander verkeer. Alleen passeren af en toe groepjes motorrijders. Naarmate we hoger en hoger komen wordt het uitzicht steeds mooier. Boven de pas hangen donkere wolken. We passeren sneeuwresten van de vorige winter. Ook op de bergtoppen om ons heen ligt nog sneeuw. Een van deze bergreuzen moet de Grossglockner zelf zijn met 3750 meter hoogte. We nemen niet de tijd om precies uit te zoeken welke bergpunt dit exact is. We slaan het bezoekerscentrum en de zijweg naar de gletsjer ook over. Het is al bijna acht uur als we aan de andere zijde de bergpas weer afrijden richting Heiligenblut. Bij het gasthuis worden we vriendelijk onthaald. We hadden vooraf al aangegeven dat we rond zeven uur aan zouden komen. Dit is een uurtje later geworden. Het onderkomen ligt iets buiten het dorp. Even verderop kunnen we wat eten. Onze gastvrouw weet alleen niet zeker of ze nog open zijn. Het hoogseizoen is nog niet begonnen, verontschuldigt zij zich. Snel wandelen we er naar toe. Helaas, de keuken blijkt na acht uur gesloten. Wat nu? Waarschijnlijk door onze teleurgestelde gezichten wordt aangegeven dat ze wel twee pizza's kunnen klaarmaken. Met een biertje er bij een prima oplossing.